[ad_1]
یکی از نقدها بر صحت شهادت یک شاهد متمرکز است. برای مثال، اگر یک جلسه دادگاه توسط Zoom از داخل خانه طرف دعوا برگزار شود، این پتانسیل وجود دارد که دیگران از حاشیه، خارج از دوربین، آنها را راهنمایی کنند. حضور قریب الوقوع خشونت شریک صمیمی نیز می تواند یک عامل باشد. به طور مشابه، حضور اجتناب‌ناپذیر کودکان یا سایر اعضای خانواده می‌تواند منجر به فقدان حریم خصوصی شود، که ممکن است بر احساس آزادی شاهد برای ارائه مدارک کامل و صریح تأثیر بگذارد.
نگرانی دیگر این است که به مردم «روز دادگاه» بدهیم. همانطور که تفکر پیش می رود، در حال حاضر تعداد زیادی از اصحاب دعوا در جوامع دور افتاده زندگی می کنند که در رابطه با داشتن مراکز عدالت در مجاورت جغرافیایی به خوبی از آنها استفاده نمی شود. برای این افراد، حضور در جلسه دادگاه ممکن است به معنای سفر ساعت‌های زیادی به نزدیک‌ترین دادگاه باشد. اگر حرکت بیشتری به سمت جلسات دادرسی از راه دور انجام شود، این احساس انزوا را برای اصحاب دعوا تشدید خواهد کرد. حضور در پشت پرده تنها مانع از احساس آنها می شود که عدالت را از سیستم دادگاه دریافت کرده اند.
تامین بودجه راه حل ها
این انتقادات طولانی هر چه باشد، پولی که اخیراً توسط دادستان کل داگ داونی در نظر گرفته شده، به خوبی خرج خواهد شد. افزایش بودجه هدفمند فناوری حداقل به اطمینان حاصل می شود که همه شرکت کنندگان – صرف نظر از موقعیت مکانی یا وضعیت اقتصادی – دسترسی قابل اعتمادی به مراحل مجازی دارند.
برای مثال، این پول می‌تواند برای راه‌اندازی «مرکز» عدالت در کتابخانه‌ها، مراکز اطلاعات حقوق خانواده SCJ، یا اتاق‌های خالی دادگاه SCJ برای طرف‌هایی که نمی‌توانند به فناوری مورد نیاز دسترسی پیدا کنند، استفاده شود. شاید بتواند برای نصب فضاهای امن در مراکز اجتماعی، جایی که جلسات مجازی برگزار می شود، بودجه تامین کند. یا ممکن است برای یارانه دادن به فناوری برای خانواده های کم درآمد استفاده شود.
این اقدام دولت در هسته خود گامی مثبت در جهت رفع موانع دسترسی عادلانه و برابر به عدالت است. انکارناپذیر است که تغییر به جلسات مجازی در سیستم دادگاه خانواده انتاریو مزایای ملموس بسیاری را ارائه می دهد:
[ad_2]
Source link