[ad_1]
در مورد لورنتین، طبق این بند ضروری مالی، هیئت مدیره در موقعیتی نبود که به تنهایی تصمیم بگیرد. او توضیح می دهد که بند قرارداد جمعی دانشکده به گونه ای تنظیم شده بود که به محض اینکه دانشگاه پذیرفت که در معرض خطر شدید مالی قرار دارد، موظف شد مسائل را به کمیسیون ارجاع دهد – کمیسیونی که انجمن دانشکده نقش مهمی در تصمیم گیری داشت. روند.
«بعد، یک سری چیزها باید اتفاق می افتاد، از جمله کاهش تا حد امکان در خارج از واحد چانه زنی انجمن دانشکده. فوی توضیح می‌دهد که در واقع، آنچه لورنتیان با توجه به آن و با توجه به محیط ضعیف آن در روابط کاری به این نتیجه رسید، این بود که CCAA راهی بود که باید پیش می‌رفت زیرا کنترل بر وضعیت مدیریت مالی را از دست می‌داد.
ترجیح او این است که CCAA دوباره کار کند تا برای کالج‌ها، دانشگاه‌ها، سازمان‌های غیرانتفاعی و سایر سازمان‌های دولتی با دستوراتی که آنها را هدایت می‌کند تا به نفع بیشتر عمل کنند، مفیدتر باشد.
دادگاه ها، تحت CCAA، نمی توانند به طور مشروع ملاحظات غیر مالی را در نظر بگیرند. تعریف منفعت عمومی سست و گسترده است. و بنابراین، ما باید دریابیم که چگونه به دادگاه اجازه دهیم این سایر ذینفعان و سایر ملاحظات مربوط به منافع عمومی را در نظر بگیرد. اما در صورت بروز بدترین سناریو، CCAA را در جای خود نگه دارید.»
با این حال، فوی همچنین مایل است که کالج‌ها و دانشگاه‌ها از نظر مالی پاسخگوتر باشند و حتی از فکر روی آوردن به CCAA جلوگیری کند. یک “سیستم هشدار اولیه” مانند چارچوب پیشنهاد شده توسط شورای دانشگاه های انتاریو، رویکردی است که او دوست دارد. در میان سایر اقدامات، مؤسسات آموزشی متعهد می شوند سالانه پنج شاخص مشترک سلامت مالی (نسبت درآمد/زیان خالص، نسبت ذخیره اولیه، نسبت بار بهره، نسبت دوام و نسبت درآمد خالص عملیاتی) را گزارش کنند و موافقت کنند که توسط اعتبار شخص ثالث بررسی شوند. آژانس های رتبه بندی
[ad_2]
Source link