قانونگذار کارولینای جنوبی در حال حرکت برای تصویب یک قانون جدید با پیامدهای عمیقاً نگران کننده آزادی بیان است. دنبال کردن سازمان بهداشت زنان جکسون در مقابل دابز لغو تصمیم قلیه، قانونگذاران در پی جرم انگاری هرگونه تلاش برای “کمک، مشارکت یا توطئه با کسی” برای به دست آوردن سقط جنین هستند. این ظاهراً شامل به اشتراک گذاری اطلاعات از طریق اینترنت یا سایر سیستم های ارتباطی است. به نظر من، این قانون ناقض اصلاحیه اول است و باید توسط قانونگذار لغو شود. در غیر این صورت، به احتمال زیاد توسط دادگاه رد می شود.
زبان زیر یادآور قوانینی است که به اشتراک گذاری اطلاعات مربوط به خودکشی را غیرقانونی می کند. من مدت‌هاست که به پیگرد قانونی برای به اشتراک گذاشتن چنین اطلاعاتی که مخالف آزادی بیان است، اعتراض کرده‌ام.
نگرانی آزادی بیان با توجه به قانون کارولینای جنوبی حتی بیشتر است. سقط جنین در بسیاری از ایالت ها یک حق محافظت شده است. در واقع، بسیاری همچنان بر این باورند که این یک حق محافظت شده بر اساس قانون اساسی است.
این قانون به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد «وسایل به دست آوردن سقط جنین، با دانستن اینکه اطلاعات مورد استفاده قرار خواهد گرفت، یا احتمال منطقی وجود دارد که برای سقط جنین مورد استفاده قرار گیرد» جرم محسوب می شود. این یک ماده گسترده غیرقانونی است. حتی دولت فدرال و اعضای کنگره نیز از آنجایی که فعالانه به کسانی که به دنبال خدمات سقط جنین هستند کمک می کند، نقض می کنند.
البته، معرفی قوانین آسان است، اما مهم است که چنین قوانین بیش از حدی را قبل از اینکه در سایر ایالت ها تکرار شوند، علامت گذاری کنید. در واقع، طبق گزارش ها، این ماده بر اساس قانون مدلی است که توسط کمیته ملی حق زندگی (NRLC) تهیه شده است. گزارش شده است که جیم باپ، مشاور عمومی NRLC، یادداشتی نوشت و خاطرنشان کرد که قانون مدل به دنبال استفاده از نوعی مدل جرایم سازمان‌یافته برای مقابله با چنین فعالیت‌هایی است: «برای جلوگیری مؤثر از فعالیت‌های مجرمانه باید با کل شرکت مجرمانه برخورد شود».
تشبیه به جنایات سازمان یافته چنین قانونی را حفظ نخواهد کرد. همانطور که در بالا ذکر شد، این یک رویه قانونی در بسیاری از ایالت ها است و اطلاعات جرم انگاری شده شامل سخنرانی های سیاسی و مذهبی اصلی تحت اصلاحیه اول است.
قانون هم چنین می کند غیرقانونی برای شخص «به آگاهانه یا عمداً هر گونه درآمدی را که به طور مستقیم یا غیرمستقیم از الگوی فعالیت ممنوعه سقط جنین حاصل می شود، دریافت می کند. این می‌تواند شامل مجموعه وسیعی از سازمان‌های مذهبی، روزنامه‌نگاری و منافع عمومی باشد.
احتمالاً خود شرکت‌های فناوری تحت بخش 230 قانون نجابت ارتباطات (47 USC § 230) محافظت می‌شوند. با این حال، به اشتراک گذاری اطلاعات اولیه در مورد خدمات سقط جنین برای زنان در ایالت هایی مانند کارولینای جنوبی برای هر کسی، از جمله روزنامه نگاران، گروه های منافع عمومی، سیاستمداران، و مدافعان جرم محسوب می شود.
ایالت های حامی زندگی باید مراقب باشند که سابقه ایالت های ضد اسلحه مانند نیویورک را تکرار نکنند که یک سری قوانین نسنجیده را تصویب کرده اند که منجر به خسارات بزرگ دادگاه شده است. در چنین لحظاتی تمایل به پیروی از قانون اسکار وایلد وجود دارد که تنها راه رهایی از وسوسه تسلیم شدن به آن است. با این حال، بیش از حد می تواند منجر به ایجاد سابقه جدید و محدود شود. جامعه طرفدار زندگی باید از سالها تهاجمی به دفاع تبدیل شود. اکنون باید زمین به دست آمده را حفظ کند دابز در حالی که وکلای طرفدار انتخاب اکنون باید پس از سالها دفاع به سمت جرم در دعوی قضایی تغییر کنند. قلیه.
کارولینای جنوبی دارد اقدام به کاهش ممنوعیت خود کرد از هفته بیستم تا ششم بارداری
اینجاست زبان انتقادی:
بخش 44-41-860. الف) کمک، مشارکت یا توطئه آگاهانه یا عمدی با شخص دیگری برای نقض مقررات مندرج در بخش غیرقانونی است. 44-41-830. شخصی که این بخش را نقض کند مرتکب جرم شده و مشمول همان مجازات های مقرر در بخش می شود. 44-41-830.
ب) منع کمک و مشارکت در نقض بند 44-41-830 شامل، اما محدود به آگاهانه و عمدی نیست:
(1) ارائه اطلاعات به یک زن باردار، یا کسی که از طرف یک زن باردار به دنبال اطلاعات است، از طریق تلفن، اینترنت، یا هر روش ارتباطی دیگر در مورد سقط جنین خودگردان یا ابزارهای سقط جنین، با علم به اینکه اطلاعات برای سقط جنین مورد استفاده قرار گیرد یا احتمالاً به طور منطقی مورد استفاده قرار گیرد.
(2) میزبانی یا نگهداری یک وب سایت اینترنتی، ارائه دسترسی به یک وب سایت اینترنتی، یا ارائه خدمات اینترنتی به طور هدفمند به زن باردار مقیم این ایالت که اطلاعاتی را در مورد نحوه سقط جنین ارائه می دهد، با علم به اینکه این اطلاعات مورد استفاده قرار گیرد یا به احتمال معقولی برای سقط جنین مورد استفاده قرار گیرد.
(3) ارائه یا ارائه خدمات دولای سقط جنین، با علم به اینکه از خدمات استفاده خواهد شد، یا احتمال استفاده منطقی برای سقط جنین وجود دارد.
(4) ارجاع به ارائه‌دهنده سقط جنین، با علم به اینکه ارجاع منجر به سقط جنین می‌شود یا به طور منطقی احتمال دارد منجر به سقط شود. و
(5) ارجاع به ارائه‌دهنده سقط جنین و دریافت دستمزد پولی یا سایر غرامت از ارائه‌دهنده سقط جنین برای ارجاع.
