شاید جنبش آورترین جنبه دوران ترامپ تغذیه بی پایان از گزارش های باورنکردنی بی پایان باشد که نشان می دهد این رئیس جمهور غیرقابل آسیب پذیری در برابر تغییرات موفق به چنین کاری شده و از غرایز غیرممکن پایه خود فرار کرده است ، بالاخره بزرگ شده بود ، “رئیس جمهور” یا هر چیز دیگری شده بود ، گوشه ای از ریزه کاری ها ، صدا زدن ها و کج خلقی ها و جدی نبودن سریال برای انطباق با مجموعه ای از رفتارهای متناسب با دفتر عالی او ، فقط در عرض چند دقیقه یا چند ساعت از این مفهوم سلب شد – هرگز در زمان باز بودن توییتر از طریق تلفن فرمانده کل قوا و فاکس نیوز او را ترغیب می کرد تا در اولین فرصت ممکن اقدام به احیا مراقبت از احتیاط خود کند.
اما دومین ناامیدکننده ترین دلیل سر و کله زدن مکرراً به خود ، به دیوار کبودی در حلقه ای تحریک کننده ، این تصور است که این بار – این خشم خاص ، حمله به نجابت ، این حمله به هنجارهای دموکراتیک یا درواقع ، در مورد خود دموکراسی ، این دروغ آشکار و بی شرمانه ، این یک نمونه در اقیانوس سرشار از آنها – برای جمهوری خواهان “شایسته” یک قدم بسیار دور خواهد بود ، لحظه ای که گسست اجتناب ناپذیر در دفاع از جمهوری یا در واقع ، صرفاً برای نهاد حزب جمهوری خواه.
مانند بلوغ بزرگ ، این نیز هرگز اتفاق نیفتاده است و مطمئناً به نظر می رسد هرگز نخواهد شد. اما ببین ، این چه چیزی در افق است؟ این پر زرق و برق خدای مالی طلایی، که است هرگز اشتباه نکن (به جز وقتی او هست) و چه کسی میداس لمسی از طریق اینها بدون چالش بوده است اوقات چالش برانگیز؟ چرا ، این بیل آکمن است ، بیایید یک بار دیگر به غیرممکن ها دست یابید ، و با یک موشک روی سیستم مورد علاقه رئیس جمهور ، دو بار به غیرممکن ها برسید ، و به طور همزمان ، هم رئیس جمهور کناره گیری را شوکه می کند تا فقط یک بار مانند یک بزرگسال رفتار کند و هم ستون فقرات میچ مک کانل دنیا که سرانجام او را رها کند.
ما می دانیم که این توئیت سه روزه است و از آن زمان به بعد اوضاع فقط بدتر شده است ، اما مطمئناً در آینده ای نه چندان دور با صرفه جویی در دموکراسی ، نیروی مقاومت ناپذیری این استدلال و در واقع ، خود شخص تبدیل خواهد شد خیلی بزرگ است که بیشتر نمی توان آن را نادیده گرفت مطمئناً ، این افراد کاملا مشتاق آن روز هستند. آنقدرها که مشتاق نیستند، افسوس ، اما همه همان.
راجر فرگوسن ، مدیر اجرایی مدیر بازنشستگی TIAA-CREF ، به گفته افراد آشنا به موضوع ، در حال انتخاب یک پست کابینه است. و مدیران مالی مانند تام نیدس ، مدیر مورگان استنلی و مدیر سابق صندوق های سرمایه گذاری و نامزد ریاست جمهوری ، تام استایر علناً از آقای بایدن حمایت کردند و می توانند با نفوذ یا شغل در دولت او ظهور کنند … یکی دیگر از مدیران گلدمن که می تواند به واشنگتن برود ، مارگارت آنادو ، رئیس 39 ساله طرح های سرمایه گذاری شهری گلدمن ساکس است که گفته می شود نام وی برای موقعیت سیاسی اقتصادی مطرح شده است …
استفان سلیگ ، یک بانکدار سرمایه گذاری که مدیر BridgePark Advisors LLC است و در زمان دولت اوباما معاون وزیر بازرگانی بود ، می گوید: “جمعیت دموکراتیک وال استریت تأثیر بسیار کمتری نسبت به گذشته خواهد داشت.” “پول هنوز صحبت می کند ، بنابراین وال استریت همیشه دسترسی خواهد داشت ، اما احتمالاً زمزمه اسب نخواهد شد” در گوش آقای بایدن.
دست کم از همه ، به نظر می رسد علی رغم این مداخله ، خود آكمن.
پیروزی بایدن در انتخابات یک شرط بزرگ برای این مدیران وال استریت بود [WSJ]
